Ik kijk naar het programma 'over mijn lijk'. Het is ontroerend, ik hou het niet droog. Ik begrijp het ook niet. Waarom gaan jonge mensen dood, vaders, moeders van kinderen? Waarom moeten kinderen opgroeien zonder één van de ouders?
Afgelopen zondag heb ik gepreekt over Gods aanwezigheid in je leven, over Gods bescherming. Ik sta achter wat ik daarin heb gezegd, geloof daarin, dat veranderd niet. God is bij je, God beschermt je. Dat geloof ben ik niet kwijt, dat geloof ik nog steeds. Maar terwijl ik naar dit programma kijk, word ik opstandig, begrijp ik zoveel niet.
Waarom gaan jonge mensen dood? Hoe vaak hebben mensen mij deze vraag gesteld en heb ik geprobeerd hierop een antwoord te geven. Ik vraag me af of hierop wel een afdoend antwoord te geven is. Geloven is vertrouwen ook als het moeilijk is. Maar het maakt geloven niet altijd makkelijk.